منشور سازمان ملل در سال ۱۹۴۵ صراحتاً در پي نظام قانونمندي بود كه اطمينان دهد بخش بسيار ناچيزي از درآمدها و منابع اقتصادي كشورهاي جنگ زده صرف توليد تسليحات نظامي مي‌شود. ابداع سلاحهاي هسته‌اي چند هفته پس از امضاي منشور و طرح موضوع كنترل تسليحات و خلع سلاح واقع گرديد. در واقع اولين قطعنامه سازمان ملل در اولين نشست مجمع عمومي در ۲۴ ژانويه ۱۹۴۶ با عنوان تأسيس كميسيون ويژه كشف انرژي اتمي بود كه خواستار ارائه راهكار جهت مقابله با توسعه سلاحهاي هسته‌اي و كليه جنگ‌افزارهاي كشتار جمعي شد.
سازمان ملل جلسات متعددي را با هدف رسيدگي به موضوعات خلع سلاح چند جانبه ترتيب داده‌است. مهمترين آنها شامل كميته اول مجمع عمومي و كميسيون خلع سلاح مي‌باشند. مسايل مورد نظر در اين كميسيون‌ها بررسي معاهده منع آزمايش سلاحهاي كشتار جمعي، معاهده فضاي بيروني زمين، معاهده منع توليدسلاحهاي شيميايي، خلع سلاح هسته‌اي و سلاحهاي متعارف، ايجاد مناطق عاري از سلاح هسته‌اي، كاهش بودجه نظامي كشورها و تقويت امنيت بين‌الملل بودند.
كنفرانس خلع سلاح در جامعه بين‌المللي براي مذاكره بر سر توافقات چند جانبه كنترل و خلع سلاح طراحي و اجرا شد. در اين كنفرانس نمايندگان ۶۶ كشور از سراسر دنيا از جمله پنج كشور داراي سلاحهاي هسته‌اي يعني (چين، روسيه، فرانسه، انگلستان و آمريكا) حضور داشتند. اين كنفرانس رسماً زير نظر سازمان ملل نبود ولي از آنجا كه دبير كل در آن حضور داشت به نوعي به سازمان ملل مرتبط گرديد. دبير كل سازمان ملل رياست كنفرانس را نيز بر عهده داشت. قطعنامه‌هاي مجمع عمومي اغلب خواستار بررسي مسائل خلع سلاح بودند و كنفرانس نيز همه ساله گزارش تحقيقات خود را به مجمع ارائه مي‌كرد.
منشور سازمان ملل در سال ۱۹۴۵ صراحتاً در پي نظام قانونمندي بود كه اطمينان دهد بخش بسيار ناچيزي از درآمدها و منابع اقتصادي كشورهاي جنگ زده صرف توليد تسليحات نظامي مي‌شود. ابداع سلاحهاي هسته‌اي چند هفته پس از امضاي منشور و طرح موضوع كنترل تسليحات و خلع سلاح واقع گرديد. در واقع اولين قطعنامه سازمان ملل در اولين نشست مجمع عمومي در ۲۴ ژانويه ۱۹۴۶ با عنوان تأسيس كميسيون ويژه كشف انرژي اتمي بود كه خواستار ارائه راهكار جهت مقابله با توسعه سلاحهاي هسته‌اي و كليه جنگ‌افزارهاي كشتار جمعي شد.
سازمان ملل جلسات متعددي را با هدف رسيدگي به موضوعات خلع سلاح چند جانبه ترتيب داده‌است. مهمترين آنها شامل كميته اول مجمع عمومي و كميسيون خلع سلاح مي‌باشند. مسايل مورد نظر در اين كميسيون‌ها بررسي معاهده منع آزمايش سلاحهاي كشتار جمعي، معاهده فضاي بيروني زمين، معاهده منع توليدسلاحهاي شيميايي، خلع سلاح هسته‌اي و سلاحهاي متعارف، ايجاد مناطق عاري از سلاح هسته‌اي، كاهش بودجه نظامي كشورها و تقويت امنيت بين‌الملل بودند.
كنفرانس خلع سلاح در جامعه بين‌المللي براي مذاكره بر سر توافقات چند جانبه كنترل و خلع سلاح طراحي و اجرا شد. در اين كنفرانس نمايندگان ۶۶ كشور از سراسر دنيا از جمله پنج كشور داراي سلاحهاي هسته‌اي يعني (چين، روسيه، فرانسه، انگلستان و آمريكا) حضور داشتند. اين كنفرانس رسماً زير نظر سازمان ملل نبود ولي از آنجا كه دبير كل در آن حضور داشت به نوعي به سازمان ملل مرتبط گرديد. دبير كل سازمان ملل رياست كنفرانس را نيز بر عهده داشت. قطعنامه‌هاي مجمع عمومي اغلب خواستار بررسي مسائل خلع سلاح بودند و كنفرانس نيز همه ساله گزارش تحقيقات خود را به مجمع ارائه مي‌كرد.
حقوق بشر